انفاق در راه باطل، حسرت كافران از انفاقهايشان ، فرق انفاق مومن و انفاق كافر

ان الذين كفروا ينفقون اموالهم ليصدوا عن سبيل الله همانا كافران،مخالفان شما پولهايشان را خرج مى‏كنند براى مبارزه باشما و براى اينكه جلوى راه حق را بگيرند.«انفاق‏»پول خرج كردن‏است در راه يك منظور و مقصود.ينفقون اموالهم اموالشان را انفاق‏مى‏كنند.كافر انفاق مى‏كند.همه انفاقها در راه خدا نيست،برخى‏انفاقها در راه باطل است.ثروت خودشان را انفاق مى‏كنند براى‏اينكه جلوى راه حقى را كه پيغمبر باز كرده و شما به دنبالش مى‏رويدبگيرند، اين چشمه را از سرچشمه خشك بكنند.بعد تاكيد مى‏كندكه اين كه من مى‏گويم،مربوط به گذشته تنها نيست،در آينده هم‏چنين جريانهايى رخ خواهد داد كه كافران براى اينكه مانعى براى راه‏خدا به وجود آورند پولها خرج خواهند كرد:فسينفقونها(«س»كه دراول فعل مضارع مى‏آيد،يعنى در آينده،براى استقبال است.)در آينده نزديك پولها در اين راه خرج خواهند كرد.اما نتيجه نهايى چيست؟

حسرت كافران از انفاقهايشان

آيا از اين پول خرج كردنهاى خود نصيبى خواهند برد و موفقيتى كسب‏خواهند كرد؟ ثم تكون عليهم حسرة .فقط آن داغش در دل اينها باقى‏مى‏ماند كه اى افسوس اينهمه پول خرج كرديم آخرش هم به نتيجه‏نرسيديم.

فرق انفاق مومن و انفاق كافر

چون فرق است ميان پولى كه يك نفر مؤمن در راه خدا و براى‏خدا خرج مى‏كند[و پولى كه يك نفر كافر براى مسدود كردن راه‏خدا خرج مى‏كند.]مؤمن هيچ وقت‏حسرت نخواهد خورد، اعم ازآنكه در راهى كه خرج مى‏كند،به نتيجه برسد يا نرسد.البته مؤمن‏بايد در راهى خرج بكند كه به نتيجه برسد نه مثل بعضى از اشخاص‏كه وقتى به او مى‏گويى آقا اين پولت را كه در فلان راه مى‏دهى به‏خيال خودت به نام خير،براى چه مى‏دهى؟مى‏گويد من مى‏دهم،به‏گردن او،بگذار او برود به جهنم.نه،تو هم مى‏روى به جهنم.تو هم‏كه پولت را به آدمى مى‏دهى كه خودت به او اعتماد ندارى و نمى‏دانى‏نتيجه نهايى اين پول خرج كردن چيست و آيا به نفع اسلام است‏يا نه[مستحق كيفر هستى].مى‏گويد من به اين حرفها چه كار دارم؟!من‏از گردن خودم رد مى‏كنم،بگذار او برود جهنم.نه،تو هم كه پول مى‏دهى‏به نام خدا و اسلام ولى در نهايت امر اين پول صرف اشخاص يا امورى‏مى‏شود كه بر ضرر اسلام است،به جهنم مى‏روى. ولى اگر يك نفرمؤمن آن مقدارى كه بر او لازم و واجب است،سعى و كوشش خود راكرد كه پولش را در راهى خرج كند كه راه خير باشد،اما از آنجا كه‏بشر است و گاهى اشتباه مى‏كند نتيجه‏اى نگرفت،وجدانش آرام‏است چون او به حسب نيت صادقانه خودش و به حسب سعى و كوشش خودش در راه خدا داده است ولى تصادفا به نتيجه نرسيده‏است.ولى آدمى كه خدا را نمى‏شناسد و به تعبير قرآن كافر است و فقطبراى هدفهاى فردى و شخصى و مادى[كار مى‏كند]و دنبال آز وشهوت خودش است،وقتى پول خرج مى‏كند براى اينكه به مقاصدش‏برسد و بعد مى‏بيند نمى‏رسد،داغى مى‏شود در دلش.قرآن هم‏مى‏فرمايد: ثم تكون عليهم حسرة اين پول خرج كردنها به صورت‏يك حسرتهايى بر روى اينها باقى خواهد ماند.آيا در همين جا تمام‏مى‏شود؟اينها پولى خرج مى‏كنند و بعد به نتيجه نمى‏رسد و حسرتش به‏دلشان مى‏ماند؟نه. ثم يغلبون در مرحله بعد خودشان شكست‏مى‏خورند و نابود مى‏شوند. در مرحله اول،برنامه‏شان شكست‏مى‏خورد و در مرحله دوم خودشان.اين آيات در اوايل ورودپيغمبر اكرم(ص)به مدينه نازل شده است،چون آيات بعد[درباره‏جنگ]بدر است.جنگ بدر در سال دوم هجرت واقع شد و اين آيات‏آن طور كه مفسرين مى‏گويند در همين سال نازل شده است و تاآن وقت هنوز كفار،هم از نظر عده و هم از نظر عده،هم از نظر مال وثروت و اقتصاد و هم از نظر نظامى خيلى قويتر از مسلمين بودند.قرآن‏دارد آينده‏اى را كه به حسب ظاهر پيش‏بينى‏اش مشكل بود به صورت‏غيب خبر مى‏دهد كه در آينده اينها پولها خرج خواهند كرد و همين پول‏خرج كردنها به صورت حسرتهايى در دل اينها باقى خواهد ماند و درنهايت امر هم خودشان مغلوب مى‏شوند و شكست مى‏خورند،كه درفتح مكه قضيه رخ داد. آيا در همين جا قضيه خاتمه پيدا مى‏كند؟پول‏خرج كردن و بعد هم حسرت كشيدن و بعد هم شكست‏خوردن؟نه، آن بعدش به مراتب بالاتر است. ثم الذين كفروا الى جهنم‏يحشرون تمام اينها در جهنم جمع خواهند شد.

پس اين آيه‏اى كه خواندم مشتمل بر چهار قسمت بود.يكى‏اينكه كافران بيكار نخواهند نشست و در آينده پول زيادى خرج خواهندكرد.دوم اينكه خودشان خواهند ديد كه اين پول خرج كردنها به‏نتيجه نرسيد،و حسرت اين پولها در دلشان باقى مى‏ماند.مرحله سوم‏اينكه خودشان شكست نهايى خواهند خورد،كه در فتح مكه شكست‏خوردند.مرحله چهارم،آن آينده بسيار تاريك آنهاست كه محشور شدن‏آنان در جهنم است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: